De laatste dag op de uitgestrekte vlaktes

Na een heerlijke rustdag nemen we weer afscheid van Leon. Het is zaterdagmorgen, dus een goed moment om de drukke autostad uit te fietsen. Het gaat dan ook zonder problemen.
Ook vandaag is het nog een "vlakke" etappe, met alleen na Leon toch nog wel een paar venijnige colletjes.
Het eerste dorpje Villar de Mazarife ligt op 20 km en op de kerk zien we weer de vele ooievaarsnesten. Op bijna elke kerk kom je de ooievaars tegen. Het hoort er gewoon bij en het begint bijna normaal te worden.
Vanaf Villar de Mazarife fietsen we over een vlakke en landelijke weg tussen de maïsvelden. De asfaltweg veranderd in een kiezelgrindweg van ongeveer 4 km.
We komen ook door een mooie plaats, Hospital de Orbigo. Deze plaats is bekend naar de beroemde brug over de Rio Orbigo. Deze van oorsprong Romeinse brug is uniek vanwege zijn lengte met 18 stenen bogen. 
Onderweg ontmoeten we ander echtpaar die ook uit Nederland zijn komen fietsen, Bert en de man halen een stempel in een café, De man geeft aan dat hij eigenlijk wel naar huis wil. Hij is moe! Maar toch wil hij wel weer dertig kilometer verder fietsen dan ons. Wij geven hem aan; vergeet niet te genieten, want je komt niet elke dag op de Camino. Onze eindbestemming is uiteindelijk  Astorga en daar vinden we weer een leuke overnachtingsplek. We weten het nog niet helemaal zeker, maar volgens ons is het een bejaardentehuis voor paters en nonnen, welke ook nog enkele kamers te verhuren heeft aan pelgrims. Het is in ieder geval een hele katholieke gemeenschap, we komen zelfs nog een schilderij van bisschop Gijssen tegen.
Het maakt ons allemaal niets uit, we nemen onze kamer tegen een betaalbare prijs en na ons heerlijk te hebben gedoucht en te hebben uitgerust van toch wel weer 65 kilometer gaan we Astorga bekijken.
We bezoeken de kathedraal Sta. Maria en de tuinen van het bisschoppelijk paleis, welke ook weer is ontworpen door Antoni Gaudi, dezelfde architect als van de Sacrada Familia in Barcelona. Astorga is ook bekend om zijn chocola en overal in de stad zie je dan ook chocoladewinkeltjes. 
Marja geeft het zelf al aan, zij is een terrasjesbezoekster geworden. Wij gaan voor het Bisschoppelijk paleis op een terrasje een lekkere vino serrada en een servesa drinken.
Een half uurtje later komen de Benidorm Bastards weer alle bankjes bezetten, voor de dagelijkse "pantoffelparade".
Nog even bij een supermercado een paar boodschappen gehaald en toen weer terug naar onze kamer. Wij hebben een balkon bij onze kamer en wij hebben hier een paar overheerlijke hamburgers gebakken. Een paar broodjes en tomaten erbij en ons diner is compleet.
Vanavond nog even heerlijk genoten van ons uitzicht over de Montes de Leon en daar moeten wij morgen overheen met een uiteindelijke pashoogte van 1500 meter, naar Cruz de Ferro.
Men zegt dat als je over de Cruz de Ferro komt, dan haal je sowieso Santiago. We gaan er in ieder geval voor.