Vaderdag

Vandaag is het vaderdag en dan mag een vader altijd een cadeau uitzoeken. Later op de dag krijg ik te horen welk cadeau dit gaat worden.
De ochtend begint door het elkaar niet goed te hebben begrepen, vrij tumultueus. We zaten opgesloten in het klooster, want de poort bleek te zijn gesloten en niemand om acht uur kon deze poort openen.
Nu heb ik nog nooit 's morgens om acht uur iemand horen vloeken en tieren, maar vanmorgen was het raak. Het hielp echter niets.
Dan maar de fiets rechtop in de lift en vanaf de hoofdingang uiteindelijk vertrokken.
Astorga zijn we snel uitgefietst en vanaf dat moment begint al meteen de beklimming. Marja is vandaag in een topconditie , Bert kan haar niet meer weg fietsen.
We genieten van de uitzichten, en de sneeuw op de toppen. Onvoorstelbaar dat wij dit op de fiets bereiken.
De beklimming gaat naar Cruz de Ferro op 1500 meter. Cruz de Ferro is een simpel ijzeren kruis bovenop een boomstam. Het is echter een symbolische plek, ook voor ons. Iedereen legt hier een steen, met de bedoeling om een last af te werpen.
Wij vinden het een dankbare plek, een plek van saamhorigheid, geluk, gezondheid en natuurlijk de liefde tussen ons beiden.
Wij hebben daarom hiervoor een steen uit dankbaarheid neergelegd. We bellen met het thuisfront en laten ze meegenieten met ons hoogtepunt.
Hierna gaat het een klein stuk naar beneden en komen bij een plek Manjarin. Vroeger was er hier een kerkje, nu een geïmproviseerde bar en daar krijgen wij ons stempel. We ontmoeten hier diverse fietsers, vooral Italianen en Spanjaarden.
Hierna gaat het via een lange en vooral spectaculaire afdaling naar beneden. De spieren in onze handen hebben nog nooit zo hard hoeven te werken.
In het eerste dorpje El Acebo gaan we iets drinken. Je moet je voorstellen, een middeleeuws dorp met smalle straatjes en houten balkonnetjes en hier rijdt een touringcar door. (Zou jij dit kunnen of durven, Hein?)
Hierna met een afdaling tot wel 70 km per uur naar het mooie dorpje Molinaseca. Hier gaat het over een mooie ( de zoveelste) stenen boogbrug
Het laatste stuk naar Ponferrada. Het is vaderdag en daarom trakteert Marja , Bert op een mooi hotelletje, midden in de stad, naast de Tempeliersburcht.
Wij zitten nu heerlijk op terrasje dit verslag te schrijven.